Mijn dag kan niet meer stuk

Om twee uur ’s middags gaat mijn wekker. Mijn nachtdienst zit er weer op en mijn dochter komt vannacht thuis. Mijn dag kan niet meer stuk. Even later zit ik met een kop koffie achter mijn laptop. Ik kijk op www.schiphol.nl en zie dat ze een half uurtje vertraging zal hebben. De aankomsttijd zal ongeveer 0.45 uur zijn. De rest van de dag lummel ik een beetje aan. Ik lees de krant en kijk televisie.

 

Om 0.30 uur stap ik in de auto en rijd ik naar Schiphol. Als ik in de aankomsthal arriveer is het vliegtuig met dierbare inhoud net geland. Ik moet naar aankomsthal 2. Even later zie ik mijn kind. Veilig terug van een weekje Corfu. Ik dacht dat ik zou gaan janken maar dat gebeurt niet. Het begint te wennen, een grote dochter die haar eigen gang gaat.

 

 

Onderweg naar de auto begint het te onweren en hard te regenen. Welkom terug in Nederland. In Corfu was het zonnig en 35 graden. Eenmaal in de auto vertellen Bregje junior en haar vriendin honderduit over hun weekje op Corfu. Ze hebben het ontzettend leuk gehad.

 

Als we thuis zijn gaat ze eerst warme kleren aantrekken en een tosti bakken. Daarna moet ze hoognodig haar post, email en hyves gaan bekijken. De koffer met vieze kleren laat ze staan. Dat kom later wel. We kletsen nog even en dan gaat ze naar bed. Het is twee uur.

 

Ik zit nog in mijn ritme van de nachtdienst en ben klaarwakker. Ik neem een wijntje. Mijn dochter heeft een heerlijke vakantie gehad en is heelhuids thuis gekomen. Over twee weken gaan we haar havodiploma ophalen. Mijn dag kan niet meer stuk.

 

 

Fotoby Bregje en de Kleine Japanner

Schiphol, 16 juni 2009

Dit bericht werd geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink .

14 reacties op Mijn dag kan niet meer stuk

  1. Roland Danckaert zegt:

    Leuk stukje.
    Bregje junior heeft ook een leuke achterkant. Is ze van voren ook zo leuk? En vonden de Grieken dat ook?
    Altijd weer een opluchting als ze heelhuids en gelukkig thuis komen.
    Proficiat met het HAVO-diploma!

  2. Klaverblad zegt:

    Ik herken het.
    Prima dat ze op eigen benen staan, maar je blijft met ze bezig.
    Zoals:
    Halen-brengen.
    Eten maken.
    Was draaien (de machine dan).
    Reparatietjes.
    Klusjes.
    Aanmoedigen.
    Niet bevaderen.
    Ergeren.
    Plagen en uitdagen.
    Zorgen.
    Houden van..
    (mede namens mijn vrouw).

  3. Bregje Buitenwijk zegt:

    Roland, dankje. Mijn dochter is aan de voorkant ook erg leuk.
    Klaverblad, ja ja, en dat vind ik helemaal niet erg:)

  4. satuka zegt:

    fijn dat ze weer veilig thuis is, en nog fijner dat het een beetje begint te wennen ;).

  5. Henk zegt:

    LZ. Opa’s dag kan ook niet meer stuk. En maar zoeken…………….
    Groeten, H

  6. coby zegt:

    Lekker dat alles zo goed is gegaan en dat ze weer thuis is. Opgelucht ademhalen en genieten, dit is et dus waar het dan om gaat. Soms kan het juist zó basaal zijn…….
    Hartelijke groet, Coby

  7. Bregje Buitenwijk zegt:

    satuka, ja eindelijk begint het een beetje te wennen.:)
    LH, dag opa!
    groeten van LZ
    coby, en mijn zoon komt het weekend thuis. Dan zijn we weer een paar dagen compleet. Maandag is ie nog een weekje weg.

  8. iris kijkt zegt:

    @ bregje – Voorheen Zoe ? Ik loop zeker weer achter.In het begin is dat inderdaad wel bijzonder om een dochter op te halen die er alleen op uit is gegaan. Later wordt het weer normaler.

  9. Gus zegt:

    Niet om te sjagrijnen, maar m’n Pa haalde me nog niet op toen ik 1 1/2 jaar in India was geweesd, geen rooie cent te makken. Onderdak ergens anders gezocht.
    Slapen op straat eerst.
    En dan zijn de straatstenen erg hard als je wakker wordt.

  10. Bregje Buitenwijk zegt:

    iris kijkt, ja zeker, voorheen Zoë, maar helemaal opnieuw begonnen.
    Gus, dat is akelig.

  11. zusenzo zegt:

    Schiphol blijft toch wel een heel erg leuke plek.
    Gelukkig dat kleine Bregje weer veilig terug is.
    Het is wat dat kinderen zo nodig zelfstandig willen/ moeten worden : )

  12. Gus zegt:

    Bregje, ik vind je een schat, dacht je dat we dat niet gelijk door hadden?
    Kom op. (Zoë)
    Maar nee, helemaal goed gekomen is het nooit meer met m’n Pa.
    Ben er wel harder van geworden, mensen die zeuren? Kan ik niet tegen.
    Hoor ik gelijk dat liedje in mijn hoofd van Annie MG Schmidt, "zeur niet".
    Ben blij dat ik je aan m’n favorieten heb kunnen toevoegen, maakt het een stuk makkelijker om je op te zoeken.
    Maar ja, misschien vindt jij het wel helemaal niet leuk..
    Om je gunstig te stemmen, een Haiku.
    Het licht van de rust
    valt als de avond komt.
    een jonge maan schijnt.

  13. Bregje Buitenwijk zegt:

    Gus, tuurlijk zouden jullie snel zien dat ik het was en dat is ook niet erg, ik vind het prima zelfs.
    En ook dat je mijn blog bij je favorieten hebt gezet.
    gr B

  14. Pingback: Bregje blogt vanuit een buitenwijk | Bregje Blogt

Plaats een reactie